According to Rokna: Interview with the wife of the martyr "Hojat Roiintan", a service worker at Valiasr Naja Hospital who was martyred in the Zionist regime's attack on Tehran

Hojat Roiintan, 49, was martyred on Monday, 2nd Tir, as a result of the Zionist regime's attack on the buildings around Valiasr Naja Hospital on Valiasr Street. He had been married to Sanaz Hadidi, 44, for 24 years. The couple had been working as service workers at Valiasr Naja Hospital for 18 years and were cleaning various wards of the hospital for a salary equivalent to 10 million and 500 thousand tomans; Sanaz in the gynecology and obstetrics department and Hojat in other wards.

The day of the incident from the words of the martyr's wife

Sanaz Hadidi says the following about the day of the incident: I was in contact with Hojat until 11:10 that day. Due to disruptions in Sepah Bank accounts, we had to open an account at Bank Melli or Mellat to get our salaries deposited. After opening the account, I sent him the relevant photos, but he did not check my messages. After a while, one of my friends called and asked for his number, but he did not say anything. No matter how many times I called Hojjat, he did not answer. It was around 12:45 when I heard that the area around the hospital had been bombed. When I went there, I found out about the incident. He was on guard duty in a residential area next to the hospital when a wall collapsed and the blast wave injured his colleagues. At first, they did not find him until the next day, when sniffer dogs pulled his body out of the rubble.

Simple Life, Big Dreams

Sanaz says about the reason her husband works multiple shifts: "The cost of living is very high. Even though we both worked, we still made little. We were tenants and the cost of our daughter's college entrance exam classes was heavy. In addition to working at the hospital, Hojat also worked a few shifts as a security guard in a housing estate to earn pocket money for our children.

Hojat Rointon will be buried tomorrow in Behesht Zahra, but his joyful voice, which always filled the family with energy, will no longer be heard. Sanaz and her children, Sogand, 17, and Amir Ali, 15, join the Iranian nation in mourning the loss of this devoted and heroic father.

به گزارش رکنا: گفتگو با همسر شهید «حجت رویین‌تن»، نیروی خدماتی بیمارستان ولیعصر ناجا که در حمله رژیم صهیونیستی به تهران به شهادت رسید







آواز شاد؛ بهرام افشاری با دوقلوها کنسرت گذاشته با اون قد بلندش چه رقص میره





حجت رویین‌تن، ۴۹ ساله، روز دوشنبه دوم تیرماه، بر اثر حمله رژیم صهیونیستی به ساختمان‌های اطراف بیمارستان ولیعصر ناجا در خیابان ولیعصر، به شهادت رسید. او ۲۴ سال پیش با ساناز حدیدی، ۴۴ ساله، ازدواج کرده بود. این زوج از ۱۸ سال پیش به‌عنوان نیروهای خدماتی در بیمارستان ولیعصر ناجا مشغول به کار بودند و با حقوقی معادل ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به نظافت بخش‌های مختلف بیمارستان می‌پرداختند؛ ساناز در بخش زنان و زایمان و حجت در سایر بخش‌ها.

روز حادثه از زبان همسر شهید

ساناز حدیدی از روز حادثه چنین می‌گوید:آن روز تا ساعت ۱۱:۱۰ با حجت در تماس بودم. به دلیل اختلال در حساب‌های بانک سپه، باید در بانک ملی یا ملت حساب باز می‌کردیم تا حقوق واریز شود. من بعد از باز کردن حساب، عکس‌های مربوطه را برایش ارسال کردم، اما پیام‌هایم را سین نکرد. بعد از مدتی یکی از دوستانم تماس گرفت و شماره‌اش را خواست، اما چیزی نگفت. هرچه به حجت زنگ زدم، جواب نداد. ساعت نزدیک ۱۲:۴۵ بود که شنیدم اطراف بیمارستان را زده‌اند. وقتی رفتم آنجا، متوجه حادثه شدم. او در حال نگهبانی در شهرک مسکونی کنار بیمارستان بود که دیوار فروریخت و موج انفجار باعث زخمی شدن همکارانش شد. ابتدا پیدایش نکردند تا اینکه روز بعد، سگ‌های زنده‌یاب پیکرش را از زیر آوار بیرون آوردند.

زندگی ساده، آرزوهای بزرگ

ساناز از دلیل چندشیفت کارکردن همسرش می‌گوید:خرج زندگی خیلی بالاست. با وجود اینکه هر دو کار می‌کردیم، باز هم کم می‌آوردیم. مستأجر بودیم و هزینه کلاس‌های کنکور دخترمان سنگین بود. حجت علاوه بر کار در بیمارستان، چند شیفت هم در شهرک مسکونی نگهبانی می‌داد تا بتواند برای فرزندانمان پول توجیبی تهیه کند.

حجت رویین‌تن فردا در بهشت زهرا به خاک سپرده می‌شود؛ اما صدای شادی او که همیشه خانواده را پر از انرژی می‌کرد، دیگر به گوش نخواهد رسید. ساناز و فرزندانش، سوگند ۱۷ ساله و امیرعلی ۱۵ ساله، در کنار ملت ایران، داغدار فقدان این پدر فداکار و قهرمان هستند.